κατάπυρρος

κατάπυρρος, -ον (Α)

κατακόκκινος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + -πυρρος (< πυρρός «κόκκινος»), πρβλ. επί-πυρρος, υπό-πυρρος].